Het gaat om Hicret Camii (Turks) uit Sint-Niklaas, Hassan Ebno Tabit (Marokkaans) uit Genk, Yunus Emre (Turks) uit Genk, Yesil Camii (Turks) uit Houthalen-Helchteren, Sultan Ahmet (Turks) uit Heusden-Zolder, Ensar (Turks) uit Mol, Jamia Islamia (Pakistaans) uit Oostende en Al Ihsaan (Marokkaans) uit Leuven. Voor vier moskeeën werd de erkenning geweigerd op grond van een negatief advies van de minister van Justitie of het provinciebestuur. Voor vier andere moskeeën besliste minister Keulen op grond van de adviezen van de gemeentelijke of provinciale overheid de erkenning nog uit te stellen.
Achtergrond
De islam werd al in 1974 als godsdienst erkend. Vóór deze erkenningsronde door minister Keulen werden reeds zeven moskeeën erkend in 2007 en 2008. De gewesten zijn sedert de Lambermontakkoorden van 2001 bevoegd voor de erkenning van de lokale geloofsgemeenschappen. Het decreet op de erediensten van 7 mei 2004 regelde de erkenning en financiering van de erediensten in Vlaanderen. Met een uitvoeringsbesluit van 30 september 2005 worden daaraan voorwaarden gekoppeld die gelden voor de geloofsgemeenschappen van alle erkende erediensten.
Erkenningsprocedure
De voordracht voor de erkenning van een lokale geloofsgemeenschap moet gebeuren door het representatief orgaan van de betrokken eredienst. Voor de moskeeën is dit de Moslimexecutieve.
Om erkend te worden moet een lokale geloofsgemeenschap van welke godsdienst ook aan verschillende criteria voldoen: ze moet het Nederlands gebruiken in contacten met de overheid en als voertaal bij de werking, maar is niet verplicht het Nederlands als de taal van de liturgie te hanteren; ze moet individuen weren die handelen of oproepen om te handelen in strijd met de grondwet en het verdrag van de rechten van de mens of die oproepen tot haat; ze moet een bedienaar van de eredienst hebben die voldoet aan de inburgeringsplicht; ze moet haar maatschappelijke relevantie aantonen (aantal gelovigen, functionering binnen de lokale gemeenschap, ...); ze moet een financieel plan voor de werking kunnen voorleggen.
Alvorens erkend te worden dienen ook nog het provinciebestuur, het gemeentebestuur en de minister van Justitie een advies uit te brengen. Deze laatste brengt daarbij elementen van de staatsveiligheid of de openbare orde in rekening. Bij ontstentenis van een gunstig advies op basis van opmerkingen van de staatsveiligheid, wordt de lokale geloofsgemeenschap in kwestie niet erkend.
Van de zestien islamitische geloofsgemeenschappen die door de moslimexecutieve werden voorgedragen, was dit het geval voor drie moskeeën. Deze drie moskeeën werden dan ook niet erkend (Waregem, Kortrijk en Berchem).
Drie moskeeën (o.a. ook die van Berchem) uit de stad Antwerpen kregen een negatief advies van de stad op basis van een gebrek aan brandveiligheid. Ze kregen van de stad een periode van drie maanden om zich te conformeren. Zolang de minister van de stad Antwerpen hiervan geen bevestiging krijgt, wordt de procedure van erkenning opgeschort. Later, wanneer de bevestiging van de stad wel komt, kan wel tot erkenning worden overgegaan. De moskee van Deurne kreeg bovendien een negatief advies van de provincie omdat hij financieel niet als levensvatbaar werd beschouwd. Deze moskee wordt niet erkend.
Voor Limburg wordt enkel de moskee van Beringen voorlopig nog niet erkend omdat de adviesprocedure nog loopt. Voor deze moskee moet de gemeente Lummen nog advies uitbrengen.
Voor Oost-Vlaanderen vroeg de provincie meer tijd voor het uitbrengen van haar advies voor de dossiers van Gent en Ronse. Daarom is de erkenning voor deze twee moskeeën voorlopig opgeschort.
Gevolgen voor de geloofsgemeenschappen
De wedden en pensioenen van de bedienaar van de eredienst in de erkende lokale geloofsgemeenschap worden betaald door het ministerie van Justitie.
De Vlaamse overheid subsidieert 30 procent van de bouwkosten voor de infrastructuur van het gebedshuis (bouwen, verbouwen, uitbreiden en buitengewone herstellingen). De provincies dragen bij in de tekorten van de rekeningen van de moskeeën.
De provincies moeten ook voorzien in een woning of huisvestingstoelage voor de imam.
Maatschappelijke gevolgen
Minister Keulen benadrukt dat de erkenning door de Vlaamse overheid geen gevolgen heeft voor de godsdienstvrijheid of liturgische vrijheid van de betrokken geloofsgemeenschappen. Door de erkenning van moskeeën wordt de islam zoals de andere erkende godsdiensten ingebed in Vlaanderen. Op dit moment heeft Vlaanderen ook moskeeën, afhankelijk van de bron 160 tot een 200-tal, waarvan niet geweten is wie ze financiert, wat er gebeurt of wat er gezegd wordt. De praktijk tot vandaag is dat imams worden geïmporteerd die in veel gevallen onze taal noch onze samenleving begrijpen. Door langzaamaan de islamitische geloofsgemeenschappen te erkennen, normaliseren we de betrekkingen met de Vlaamse moslimgelovigen.'
Overzicht erkende lokale geloofsgemeenschappen
Totaal aantal erkende lokale geloofsgemeenschappen per religie (incl. nieuwe erkenningen):
| 1. | Rooms-katholieke | 1.814 |
| 2. | Protestantse | 40 |
| 3. | Anglicaanse | 7 |
| 4. | Israëlitische | 5 |
| 5. | Orthodoxe | 11 |
| 6. | Islamitische | 15 |
