Wanneer een nieuwe regering aantreedt benoemt deze regering vertegenwoordigers-vertrouwelingen in de verschillende raden van bestuur van de Vlaamse instellingen. Het beleid van de nieuwe coalitie moet ook in elk beslissingsorgaan een weerspiegeling krijgen. Zo zal elke partij van deze regering – NVA, Spa en CD&V – in verhouding een aantal van deze 347 bestuursmandaten krijgen en hiervoor mensen mogen aanduiden. Deze bestuurders worden voor hun inspanningen en hun verantwoordelijkheid vergoed.
Benoemd zijn, vergoed worden maar je werk niet doen en toch blijven zitten.
Parlementslid Keulen : “Maar het schoentje gaat aan het wringen als blijkt dat niet elke bestuurder zich evengoed of zelfs slecht van zijn taak kwijt en toch vergoedingen ontvangt en benoemd blijft. Zo blijkt uit cijfers dat van de 347 bestuurders een goede 13,5% niet eens op de helft van de bestuursvergaderingen aanwezig is en 7,5% brost zelfs tweederde van de vergaderingen.”
Niet bepaald schitterende cijfers en het is een wetmatigheid dat de interesse en inzet meestal afnemen hoe verder men in tijd verwijderd is van het benoemingsmoment. De cijfers zullen zonder ingrijpen er dus niet op verbeteren. Bovendien bestaan de meeste vergoedingen uit een vast gedeelte dat men krijgt ongeacht de aanwezigheid op de vergaderingen wat dus niet echt stimulerend werkt, een gedeelte op basis van presentiegelden per vergadering met een maximum van 15 vergoede vergaderingen per jaar en een verplaatsingsvergoeding. De voorzitter zijn vergoedingen zijn het dubbel ten opzichte van de andere bestuursleden. Alle vergoedingen zijn gekoppeld aan de index van de consumptieprijzen.
De cijfers van de vergoedingen
* Maximum 15 keer per jaar.
Categorie I : De Lijn, VDAB
Categorie II : Vlaams Agentschap Internationaal Ondernemen, De Scheepvaart, Waterwegen en Zeekanaal, Vlaamse Landmaatschappij en de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen.
Categorie III : Vlaams Agentschap Ondernemen, OPZ Rekem, OPZ Geel.
Categorie IV : Agentschap voor Geografische Informatie Vlaanderen, VREG en Vlaamse Regulator voor de Media
Kris Peeters neemt Pontius Pilatus houding aan.
Minister-president Kris Peeters werd geconfronteerd met de cijfers en vindt dat het de verantwoordelijkheid is van elke voorzitter om de leden van de Raad van Bestuur op hun verantwoordelijkheid en aanwezigheid te wijzen. Nochtans zijn de leden van de Raad van Bestuur de vertegenwoordigers van de bevoegde minister en worden ze benoemd en ontslagen door de ganse Vlaamse regering. Marino Keulen : “Minister-president Peeters ontvlucht hier zijn verantwoordelijkheid en neemt een Pontius Pilatus houding aan. Ik had een andere houding verwacht van iemand die steeds stelt te staan voor ‘goed bestuur’!”
“Bovendien kan dit probleem simpel aangepakt worden. Men kan bijvoorbeeld een systeem instellen dat bij een bepaalde graad van afwezigheid men automatisch ontslag neemt uit een Raad van Bestuur. Hier kan perfect rekening gehouden worden met overmachtsituaties zoals ziekte, zwangerschap, …” waarmee Parlementslid Keulen een oplossing aanbied.
Verlaging van het aantal mandaten.
Met 347 bestuursmandaten voor 25 instellingen zitten we aan een gemiddelde van 13,9 leden per instelling. Dit zou eerder een maximum moeten zijn voor de grootste instellingen maar lang geen gemiddelde.
Marino Keulen : “Recentelijk legde deze Vlaamse regering zelf op aan de intercommunales vb. Infrax om het hoge aantallen bestuursmandaten naar omlaag te halen. Ik verwacht dus dat de huidige meerderheid – NVA, SPa en CD&V – het een goed idee zal vinden om zelf het goede voorbeeld te geven en te snoeien in het aantal mandaten in hun instellingen.”
Benoemd zijn, vergoed worden maar je werk niet doen en toch blijven zitten.
Parlementslid Keulen : “Maar het schoentje gaat aan het wringen als blijkt dat niet elke bestuurder zich evengoed of zelfs slecht van zijn taak kwijt en toch vergoedingen ontvangt en benoemd blijft. Zo blijkt uit cijfers dat van de 347 bestuurders een goede 13,5% niet eens op de helft van de bestuursvergaderingen aanwezig is en 7,5% brost zelfs tweederde van de vergaderingen.”
Niet bepaald schitterende cijfers en het is een wetmatigheid dat de interesse en inzet meestal afnemen hoe verder men in tijd verwijderd is van het benoemingsmoment. De cijfers zullen zonder ingrijpen er dus niet op verbeteren. Bovendien bestaan de meeste vergoedingen uit een vast gedeelte dat men krijgt ongeacht de aanwezigheid op de vergaderingen wat dus niet echt stimulerend werkt, een gedeelte op basis van presentiegelden per vergadering met een maximum van 15 vergoede vergaderingen per jaar en een verplaatsingsvergoeding. De voorzitter zijn vergoedingen zijn het dubbel ten opzichte van de andere bestuursleden. Alle vergoedingen zijn gekoppeld aan de index van de consumptieprijzen.
De cijfers van de vergoedingen
Vaste vergoeding op jaarbasis
|
Presentiegeld per vergadering*
| |
| Categorie I |
2.900 euro
|
290 euro
|
| Categorie II |
2.320 euro
|
232 euro
|
| Categorie III |
1.740 euro
|
174 euro
|
| Categorie IV |
1.450 euro
|
145 euro
|
Categorie I : De Lijn, VDAB
Categorie II : Vlaams Agentschap Internationaal Ondernemen, De Scheepvaart, Waterwegen en Zeekanaal, Vlaamse Landmaatschappij en de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen.
Categorie III : Vlaams Agentschap Ondernemen, OPZ Rekem, OPZ Geel.
Categorie IV : Agentschap voor Geografische Informatie Vlaanderen, VREG en Vlaamse Regulator voor de Media
Kris Peeters neemt Pontius Pilatus houding aan.
Minister-president Kris Peeters werd geconfronteerd met de cijfers en vindt dat het de verantwoordelijkheid is van elke voorzitter om de leden van de Raad van Bestuur op hun verantwoordelijkheid en aanwezigheid te wijzen. Nochtans zijn de leden van de Raad van Bestuur de vertegenwoordigers van de bevoegde minister en worden ze benoemd en ontslagen door de ganse Vlaamse regering. Marino Keulen : “Minister-president Peeters ontvlucht hier zijn verantwoordelijkheid en neemt een Pontius Pilatus houding aan. Ik had een andere houding verwacht van iemand die steeds stelt te staan voor ‘goed bestuur’!”
“Bovendien kan dit probleem simpel aangepakt worden. Men kan bijvoorbeeld een systeem instellen dat bij een bepaalde graad van afwezigheid men automatisch ontslag neemt uit een Raad van Bestuur. Hier kan perfect rekening gehouden worden met overmachtsituaties zoals ziekte, zwangerschap, …” waarmee Parlementslid Keulen een oplossing aanbied.
Verlaging van het aantal mandaten.
Met 347 bestuursmandaten voor 25 instellingen zitten we aan een gemiddelde van 13,9 leden per instelling. Dit zou eerder een maximum moeten zijn voor de grootste instellingen maar lang geen gemiddelde.
Marino Keulen : “Recentelijk legde deze Vlaamse regering zelf op aan de intercommunales vb. Infrax om het hoge aantallen bestuursmandaten naar omlaag te halen. Ik verwacht dus dat de huidige meerderheid – NVA, SPa en CD&V – het een goed idee zal vinden om zelf het goede voorbeeld te geven en te snoeien in het aantal mandaten in hun instellingen.”
