Er zijn immers wel degelijk belangrijke verschillen tussen de zaak van de 'Franstalige' en de 'Vlaamse' burgemeesters. Keulen roept de burgemeesters die willen protesteren tegen het feit dat de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde nog niet is gesplitst, wel op om erover te waken dat de verkiezingen op hun grondgebied rechtsgeldig kunnen verlopen.
Enkele burgemeesters uit de Vlaamse rand weigerden al in 2007 hun medewerking aan de organisatie van de federale verkiezingen. Hun taak werd, in onderling overleg, overgenomen door de provinciegouverneur. Vlaams minister Keulen, bevoegd voor het tuchtrecht over de burgemeesters, nam toen geen sancties tegen de betrokkenen. Voor de Europese verkiezingen kan een aantal burgemeesters wellicht gelijkaardige acties opzetten. In het parlement ondervroeg Mark Demesmaeker (N-VA) minister Keulen over zijn geplande aanpak van de actievoerders.
Vooreerst antwoordde Keulen dat hij uiteraard rekening moet houden met het regeerakkoord, met afspraken binnen de regering en met een resolutie van het Vlaamse Parlement. Voorafgaand aan de verkiezingen van 2007 heeft het parlement een resolutie aangenomen die de minister vroeg geen tuchtsancties te nemen tegen de actievoerende burgemeesters. Minister Keulen heeft dat dan ook niet gedaan.
"Mijn standpunt is ongewijzigd gebleven", zei minister Keulen dinsdag in het parlement. "De situatie is niet veranderd zodat er geen reden is om een andere houding aan te nemen. Daarom blijf ik achter de beslissingen van het Vlaams Parlement en de Vlaamse regering staan."
Vooral uit Franstalige hoek kreeg Keulen het verwijt met twee maten en twee gewichten te werken omdat hij de drie Franstalige burgemeesters die bij de organisatie van verkiezingen tegen de taalwetgeving zondigden, weigert te benoemen. De situaties zijn echter niet vergelijkbaar.
Belangrijk verschil in rechtvaardiging
In de rechtvaardiging zit een belangrijk verschil. De Franstalige burgemeesters gaan bewust in tegen arresten van de Raad van State die hen ongelijk geven, terwijl de Vlaamse burgemeesters hun actie baseren op een arrest van het Grondwettelijk Hof dat hen gelijk geeft. Het Hof zegt dat de huidige verdeling in kieskringen strijdig is met het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en vroeg een aanpassing vóór 17 juni 2007. Die aanpassing is er nog altijd niet.
De Franstalige kandidaat-burgemeesters weigerden in 2006 en 2007 de omzendbrief Peeters toe te passen. De wettelijkheid van deze omzendbrief van de Vlaamse regering, die uitlegt hoe de taalwetgeving moet worden toegepast, werd nochtans door de hoogste administratieve rechter, de Raad van State, tot twee keer toe bevestigd.
Vlaamse actie zonder praktische gevolgen
Terwijl de Vlaamse burgemeesters alles deden in overleg met de gouverneur, is bij de organisatie van de verkiezingen door de Franstalige burgemeesters van alles fout gelopen voor de kiezer. De Vlaamse actie werd vooraf overlegd met de gouverneur zodat ze geen praktische gevolgen had en de verkiezingen probleemloos konden plaatsvinden. De hogere overheid is door de Vlaamse burgemeesters nooit verrast geworden, dit in contrast met de Franstalige burgemeesters. Zij hebben alles gedaan wat ze konden om op het terrein de zaken fout te doen lopen. Zo kregen sommige kiezers tweemaal en andere driemaal een oproepingsbrief. Enkel dankzij kordaat optreden van de gouverneur en de minister werd chaos vermeden.
Enkele burgemeesters uit de Vlaamse rand weigerden al in 2007 hun medewerking aan de organisatie van de federale verkiezingen. Hun taak werd, in onderling overleg, overgenomen door de provinciegouverneur. Vlaams minister Keulen, bevoegd voor het tuchtrecht over de burgemeesters, nam toen geen sancties tegen de betrokkenen. Voor de Europese verkiezingen kan een aantal burgemeesters wellicht gelijkaardige acties opzetten. In het parlement ondervroeg Mark Demesmaeker (N-VA) minister Keulen over zijn geplande aanpak van de actievoerders.
Vooreerst antwoordde Keulen dat hij uiteraard rekening moet houden met het regeerakkoord, met afspraken binnen de regering en met een resolutie van het Vlaamse Parlement. Voorafgaand aan de verkiezingen van 2007 heeft het parlement een resolutie aangenomen die de minister vroeg geen tuchtsancties te nemen tegen de actievoerende burgemeesters. Minister Keulen heeft dat dan ook niet gedaan.
"Mijn standpunt is ongewijzigd gebleven", zei minister Keulen dinsdag in het parlement. "De situatie is niet veranderd zodat er geen reden is om een andere houding aan te nemen. Daarom blijf ik achter de beslissingen van het Vlaams Parlement en de Vlaamse regering staan."
Vooral uit Franstalige hoek kreeg Keulen het verwijt met twee maten en twee gewichten te werken omdat hij de drie Franstalige burgemeesters die bij de organisatie van verkiezingen tegen de taalwetgeving zondigden, weigert te benoemen. De situaties zijn echter niet vergelijkbaar.
Belangrijk verschil in rechtvaardiging
In de rechtvaardiging zit een belangrijk verschil. De Franstalige burgemeesters gaan bewust in tegen arresten van de Raad van State die hen ongelijk geven, terwijl de Vlaamse burgemeesters hun actie baseren op een arrest van het Grondwettelijk Hof dat hen gelijk geeft. Het Hof zegt dat de huidige verdeling in kieskringen strijdig is met het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en vroeg een aanpassing vóór 17 juni 2007. Die aanpassing is er nog altijd niet.
De Franstalige kandidaat-burgemeesters weigerden in 2006 en 2007 de omzendbrief Peeters toe te passen. De wettelijkheid van deze omzendbrief van de Vlaamse regering, die uitlegt hoe de taalwetgeving moet worden toegepast, werd nochtans door de hoogste administratieve rechter, de Raad van State, tot twee keer toe bevestigd.
Vlaamse actie zonder praktische gevolgen
Terwijl de Vlaamse burgemeesters alles deden in overleg met de gouverneur, is bij de organisatie van de verkiezingen door de Franstalige burgemeesters van alles fout gelopen voor de kiezer. De Vlaamse actie werd vooraf overlegd met de gouverneur zodat ze geen praktische gevolgen had en de verkiezingen probleemloos konden plaatsvinden. De hogere overheid is door de Vlaamse burgemeesters nooit verrast geworden, dit in contrast met de Franstalige burgemeesters. Zij hebben alles gedaan wat ze konden om op het terrein de zaken fout te doen lopen. Zo kregen sommige kiezers tweemaal en andere driemaal een oproepingsbrief. Enkel dankzij kordaat optreden van de gouverneur en de minister werd chaos vermeden.
